Χρόνια προστατίτιδα

Η χρόνια προστατίτιδα είναι μακρά φλεγμονή που εμφανίζεται στον προστάτη λόγω λοιμώξεων ή ταυτόχρονων παθολογιών.

Η χρόνια προστατίτιδα διαγιγνώσκεται σε άνδρες όλων των ηλικιών. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, αυτή η ασθένεια είναι ο πιο συνηθισμένος λόγος για έναν ουρολόγο σε ασθενείς ηλικίας κάτω των 50 ετών. Σε χρόνια μορφή, μια βακτηριολογική εξέταση δείχνει μόνο το παθογόνο στο 5-10% των ασθενών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, άλλοι παράγοντες θεωρούνται η αιτία της νόσου. Είναι γνωστό ότι η παρουσία μόλυνσης δεν αποτελεί προϋπόθεση για την εμφάνιση της νόσου. Η χρόνια φλεγμονή του προστάτη είναι μια πολυετολογική παθολογία που είναι το αποτέλεσμα των επιδράσεων πολλών αιτιών και προκλητικών παραγόντων. Στο 90-95% των ασθενών, η αντιβακτηριακή θεραπεία έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα ή δεν είναι καθόλου απαραίτητη.

Ταξινόμηση χρόνιας προστατίτιδας

Η ταξινόμηση της χρόνιας προστατίτιδας διακρίνει μεταξύ δύο κύριων μορφών της νόσου: χρόνια βακτηριακή (μολυσματική) προστατίτιδα και χρόνια μη -βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα/χρόνιο πυελικό πόνο (KTS).

Η αιτιολογική ταξινόμηση της χρόνιας προστατίτιδας περιλαμβάνει:

1. Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα.
2. Οι χρόνιοι μη βακτηριακοί (ασηπτικοί) προστατίτιδα/CTB ("προστάτης" ή "οδυνηροί αδένες προστάτη" είναι ένας ξεπερασμένος όρος που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της παθολογίας).
3. Τα χρόνια μη βακτηριακά (ασηπτικά) προστατίτιδα/CTB με φλεγμονώδη συστατικό (η συγκέντρωση των λευκοκυττάρων αυξάνεται σημαντικά στο μυστικό του προστάτη, του σπέρματος, του πρώτου μέρους των ούρων).
4. Χρόνια μη βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα/CTB χωρίς φλεγμονώδη συστατικό (συγκέντρωση λευκών αιμοσφαιρίων στο μυστικό του προστάτη, σπέρματος, το πρώτο μέρος των ούρων δεν επαρκεί για φλεγμονή).
5. Ashmptomic χρόνια προστατίτιδα (που αποδεικνύεται από εργαστηριακές μελέτες δεν είναι κλινική).

Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα είναι μια σπάνια παθολογία, όπως φαίνεται από τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία. Η μόλυνση είναι η αιτία της χρόνιας επαναλαμβανόμενης φλεγμονής του προστάτη σε έναν από τους δέκα ασθενείς. Η παθολογία συχνά συνδέεται με άλλα γενετικά όργανα. Τις περισσότερες φορές, η αιτία της είναι μια μη ειδική λοίμωξη. Ωστόσο, παρουσία του STSPP, η χρόνια φλεγμονή του αδένα μπορεί να προκληθεί από χλαμύδια, ουρία, μυκοπλασμόση ή άλλους ειδικούς μικροοργανισμούς.

Η χρόνια μη βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα ή σύνδρομο χρόνιου πόνου είναι μια μακροχρόνια υποτροπιάζουσα ασθένεια που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα μιας ασηπτικής φλεγμονής του προστάτη. Αυτή είναι μια μικρή παθολογία. Υπό την παρουσία συμπτωμάτων της νόσου, οι δοκιμές καθορίζουν τα λευκά αιμοσφαίρια στο μυστικό του αδένα στο υγρό σπόρου στο αρχικό τμήμα των ούρων, αλλά τα αποτελέσματα της βακτηριολογικής εξέτασης είναι αρνητικά. Σε άλλες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν ενδείξεις λοίμωξης ή έντονης λευκοκυττάρωσης με ελαφρά συμπτώματα.

Υπάρχει επίσης χρόνια προστατίτιδα στη φάση επιδείνωσης και χρόνια προστατίτιδα στη φάση ύφεσης. Μια κυκλική πορεία είναι χαρακτηριστική της βακτηριακής και μη μολυσματικής φλεγμονής του προστάτη. Και στις δύο περιπτώσεις, η επιδείνωση της χρόνιας προστατίτιδας οδηγεί σε αύξηση των συμπτωμάτων.

Η πατατοτομική (πατομορφολογική) ταξινόμηση της χρόνιας προστατίτιδας είναι περιορισμένο ενδιαφέρον για τους ασθενείς και τους κλινικούς γιατρούς.

Οι αιτίες της χρόνιας προστατίτιδας

Αιτίες της χρόνιας βακτηριακής φλεγμονής του προστάτη αδένα

Η χρόνια μολυσματική προστατίτιδα συμβαίνει λόγω της μόλυνσης του ιστού του αδένα του προστάτη. Κυρίως η αιτία της φλεγμονής Ε. Coli ή e. Coli. Λιγότερο συχνά σκαλισμένα μικρόβια του είδους Enterococci Klebsell, Proteus, Pseudomonas.

Όπως και κάποια άλλα μικρόβια, το Ε. Coli είναι σε θέση να σχηματίσει αραιά βιοφίλμ, που αποτελείται από βακτηριακές συσσωρεύσεις και κοντά στις μεμβράνες του βλεννογόνου των καναλιών. Αυτό εξηγεί γιατί δεν είναι πάντοτε δυνατό να θεραπευτεί η χρόνια προστατίτιδα. Πιστεύεται ότι η λοίμωξη εξαπλώνεται μέσω της ουρήθρας ως αυξανόμενη διαδρομή. Ωστόσο, είναι επίσης δυνατή μια λεμφογόνο και αιματογενή εξάπλωση της λοίμωξης.

Οι παράγοντες προδιάθεσης για την εμφάνιση χρόνιας μολυσματικής προστατίτιδας έχουν ως εξής:

• σεξουαλικά ενεργή ηλικία ·
• Προστάτης -Denoma ή καλοήθη προστάτη -υπερπλασία.
• Στενότητα της ουρήθρας ·
• Βιδώστε το ακραίο κρέας του πέους.
• Υπερτροφία της ουροδόχου κύστης.
• Ιατρικές παρεμβάσεις (καθετηριασμός της ουροδόχου κύστης, κυστεοσκόπηση).
• Γενετικά και ανατομικά χαρακτηριστικά που προδιαθέτουν για την ασθένεια.

Αιτίες της χρόνιας μη βακτηριακής φλεγμονής του προστάτη αδένα

Οι αιτίες της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας είναι ακριβώς άγνωστες. Ίσως η ασθένεια να προκαλείται από ιούς ή βακτήρια που δεν ταυτοποιούνται κατά τη διάρκεια της βακτηριακής έκκρισης του προστάτη. Ωστόσο, οι περισσότεροι επιστήμονες και γιατροί πιστεύουν ότι η χρόνια μη βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα/CTB είναι μια πολυετιολογική ασθένεια που συμβαίνει λόγω συνδυασμών πολλών ανεπιθύμητων παραγόντων, δηλαδή:

• Βόλτα με ποδήλατο.
• Γενικά του ιστού του προστάτη όταν τα ούρα εισέρχονται στα κανάλια του.
• Αναθεώρηση του αδένα του προστάτη ως αποτέλεσμα της χρήσης προϊόντων ή ποτών (ειδικά για τροφικές αλλεργίες ή κοιλιοκάκη) ·
• Λειτουργικές ασθένειες της νευρικής καινοτομίας των πυελικών οργάνων ·
• Ατροφία των μυών του πυελικού δαπέδου.
• Άγχος, ψυχαιμικά φορτία.
• Η παθολογία στον προστάτη παραμένει μετά από μακρά οξεία προστατίτιδα.
• Ορμονικές διαταραχές.
• Ασθένειες της ουροδόχου κύστης.
• Κρύο κλίμα.

Δεδομένου ότι οι ακριβείς αιτίες της νόσου είναι ελάχιστα γνωστές, η θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας μπορεί να είναι δύσκολη.

Συμπτώματα χρόνιας προστατίτιδας

Η χρόνια βακτηριακή (μολυσματική) προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από μια κυκλική πορεία. Η φάση υποβάθμισης αντικαθίσταται από μια φάση ύφεσης. Δεν υπάρχουν πρακτικά συμπτώματα μεταξύ των παροξύνσεων. Υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ άλλων ασθενειών των γονιδιώδεις όργανα - ουρηθρίτιδα, επιδιδυμμάτων, κυστίτιδας. Η αιτία αυτών των παθολογιών είναι συνήθως το ίδιο παθογόνο που προκαλεί χρόνια προστατίτιδα. Τα συμπτώματα κατά τη διάρκεια της επιδείνωσης αντιπροσωπεύονται από δυσουρικά φαινόμενα (συχνή ούρηση, καουτσούκ και πόνο καύσης κατά τη διάρκεια της ούρησης) και πόνο με διαφορετική ένταση στο περίνεο, το όσχεο, το σταυρό του με ακτινοβολία στο πέος.

Η γενική κατάσταση είναι συνήθως ικανοποιητική. Δεν υπάρχει κανένα σημάδι δηλητηρίασης, δεν υπάρχει αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος. Ο αδένας του προστάτη μπορεί να είναι φυσιολογικός ή ελαφρώς πρησμένος όταν εξετάζεται το ορθό (ανά ορθό), χωρίς έντονο πόνο που είναι χαρακτηριστικό της οξείας προστατίτιδας.

Η χρόνια μη βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα/KTB χαρακτηρίζεται από πόνο σε διαφορετική σοβαρότητα (από τους ηλίθιοι πνεύμονες έως την εντατική) στην πισίνα, το περίνεο, το ιερό και τον «χάρτη επισκεπτών» της νόσου (ασηπτική χρόνια προστατίτιδα). Τα σημάδια φλεγμονής του προστάτη εκφράζονται και παρατηρούνται σε 50% των περιπτώσεων. Δεν μπορούν να είναι παρόντες σε άλλους ασθενείς.

Είναι δυνατή η παρουσία αίματος στο σπέρμα, η επώδυνη εκσπερμάτιση, η αφαίρεση και τα δυσουρικά φαινόμενα. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μπορεί να αλλάξει. Το βήμα και το ορθό δίνεται πόνος, γεγονός που καθιστά δύσκολη την εύρεση ενός ατόμου σε καθιστή θέση. Η κόπωση, η ακατάλληλη κόπωση, ο πόνος των αρθρώσεων και των μυών είναι επίσης δυνατές. Μερικοί ασθενείς διαμαρτύρονται για μειωμένη σεξουαλική κίνηση, στυτική δυσλειτουργία (ανικανότητα).

Η ασυμπτωματική χρόνια προστατίτιδα δεν έχει συμπτώματα που είναι χαρακτηριστικά αυτής της ασθένειας. Κατά τη διάρκεια της εργαστηριακής μελέτης ως μυστικό του προστάτη, προσδιορίζεται η λευκοκυττάρωση, είναι δυνατή η αύξηση των καθρέφτη μιας συγκεκριμένης δραστηριότητας του προστάτη. Δεν υπάρχουν άλλα σημάδια της νόσου.

Διάγνωση χρόνιας προστατίτιδας

Οι κύριες μέθοδοι για τη διάγνωση της χρόνιας μολυσματικής προστατίτιδας είναι οι εργαστηριακές δοκιμές και οι τοπικές δοκιμές με τις οποίες μπορείτε να μάθετε την πηγή των λευκοκυττάρων στα ούρα και το σπέρμα.

Μια δοκιμή ούρων τριών τοιχωμάτων βοηθά στον εντοπισμό της φλεγμονής. Για το σκοπό αυτό, ο ασθενής ουρλιάζει τρία δοχεία για αναλύσεις. Το μασάζ προστάτη μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου δοχείου οδηγεί σε διέγερση της έκκρισης του αδένα. Ως αποτέλεσμα, τα ούρα στο τρίτο δοχείο περιέχουν την εκκένωση του προστάτη (λευκοκύτταρα, ερυθρά αιμοσφαίρια, βακτήρια), τα οποία προσδιορίζονται κατά την ανάλυση. Δεν υπάρχει ανάγκη να μασάζ ο προστάτης και να εξερευνήσετε το καθαρό μυστικό του αδένα.

Τα ούρα από το τρίτο δοχείο μπορούν να σταλούν σε βακτηριολογική εξέταση με θρεπτικό μέσο. Παρουσιάζοντας βακτηριακή ανάπτυξη, διεξάγεται μια δοκιμή για την ευαισθησία του παθογόνου έναντι των αντιβιοτικών. Η μέθοδος συμβάλλει στην εκτέλεση της θεραπείας με μεγαλύτερη ακρίβεια και αποτελεσματικότερα. Δεδομένου ότι το μυστικό του προστάτη αποτελεί ουσιαστικό μέρος των βακτηρίων σπέρματος, μικροσκοπίας και εκσπερμάτισης επιτρέπουν επίσης τη σωστή διάγνωση.

Η χρόνια βακτηριακή (μολυσματική) προστατίτιδα συνοδεύεται από μια μικρή αύξηση στο PSA. Το επίπεδο μειώνεται μετά από επιτυχή θεραπεία. Υπερηχογράφημα και άλλες οργανικές μελέτες δεν έχουν σημαντική διαγνωστική αξία.

Η διάγνωση της χρόνιας μη βακτηριακής (ασηπτικής) προστατίτιδας/CTB μπορεί να είναι δύσκολη. Η διάγνωση γίνεται συχνά με την εξαίρεση άλλων παθολογιών της γενετικής οδού και της βακτηριακής προστατίτιδας. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται με μέθοδοι οργάνων και εργαστηριακών μέθοδοι: μικροσκοπία ούρων (δοκιμή τριών διαδρομών χρησιμοποιείται επίσης σύμφωνα με το μασάζ προστάτη), το σπέρμα ή τα μυστικά του προστάτη, ακολουθούμενα από ένα θρεπτικό μέσο. Ο κατάλογος των μελετών περιλαμβάνει μια ανάλυση για το PSA (διαφορική διάγνωση του καρκίνου και των φλεγμονωδών ασθενειών του προστάτη).

Η μικροσκοπία δείχνει την παρουσία λευκοκυττάρων στα ούρα στο μυστικό του υγρού σπόρου του προστάτη με αρνητικά αποτελέσματα των μεθόδων βακτηριολογικής θεραπείας. Οι μέθοδοι οργάνων έρευνας (υπερηχογράφημα, κυστεοσκόπηση, MRI, CT) δεν παρουσιάζουν σημάδια ταυτόχρονης παθολογίας.

Θεραπεία χρόνια προστατίτιδας

Απαιτείται ορθολογική και στοχευμένη αντιβακτηριακή θεραπεία για την επιτυχή θεραπεία της χρόνιας μολυσματικής προστατίτιδας. Τα παρασκευάσματα της επιλογής είναι φθορίνια που δημιουργούν μεγάλες συγκεντρώσεις του φαρμάκου στους ιστούς του αδένα. Η πορεία της θεραπείας διαρκεί έξι έως 12 εβδομάδες. Μια τέτοια διάρκεια της αντιβακτηριακής θεραπείας απαιτείται για την πλήρη εξόντωση της πρόληψης της λοίμωξης και της υποτροπής. Δεύτερα φάρμακα.

Η βακτηριακή χρόνια προστατίτιδα μπορεί να θεραπευτεί με συνεπή και κατάλληλη θεραπεία. Οι ασθενείς με συχνές υποτροπές πρέπει να ελέγχουν την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος. Μπορεί επίσης να είναι απαραίτητο να αποκλειστούν οι λοιμώξεις από τον ιό HIV, πράγμα που είναι συχνά η αιτία της χαμηλής αποτελεσματικότητας της αντιβακτηριακής θεραπείας. Σε τέτοιους ασθενείς, είναι δυνατόν να συνταγογραφηθούν αντιβιοτικά σε μια δόση που επαρκεί για την καταστολή της βακτηριακής ανάπτυξης.

Η θεραπεία της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας/KTS είναι δύσκολη επειδή η λοίμωξη δεν είναι η αιτία του χρόνιου πόνου στη λεκάνη ή μιας αόξιο χρόνια προστατίτιδα. Είναι απαραίτητο να προσεγγίσουμε σοβαρά το πρόβλημα και να απαντήσουμε στο ερώτημα πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί μια ασθένεια, η αιτία της οποίας είναι ακριβώς άγνωστη.

Η έλλειψη μιας συγκεκριμένης αιτιολογίας εξηγεί γιατί οι προσπάθειες αντιμετώπισης αυτής της παθολογίας είναι συχνά ανεπιτυχείς.

Οι μέθοδοι θεραπείας της χρόνιας ασηπτικής προστατίτιδας περιέχουν:

1. Αντιβακτηριακή θεραπεία με φθορίνια (που πραγματοποιούνται από όλους τους ασθενείς). Είναι δυνατόν να υπάρξει μόλυνση που δεν αποδεικνύεται κατά τη διάρκεια μιας βακτηριολογικής εξέτασης.
2. Alpha Blocker. Συμβάλλουν στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στον ιστό του προστάτη. Η αποτελεσματικότητα είναι χαμηλή.
3. Τα ΜΣΑΦ και άλλα αντιφλεγμονώδη φάρμακα έχουν σοβαρή αποτελεσματικότητα, ανακουφίζουν τον πόνο και βελτιώνουν τα συμπτώματα. Ωστόσο, η θεραπεία είναι παθογενετική, μετά την ακύρωση είναι δυνατόν να ανανεωθεί η ασθένεια.
4. Οι ασκήσεις φυσιοθεραπείας και φυσιοθεραπείας (γιόγκα, αθλητισμός, ενεργός τρόπος ζωής) βοηθούν στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και στην εξάλειψη της φλεβικής στασιμότητας, της υποξίας που ενισχύουν τους μύες της λεκάνης. Η μέθοδος βοηθά τους ασθενείς με επαρκείς διαταραχές.
5. Τα αντικαταθλιπτικά και τα αντισπασμωδικά (η αποτελεσματικότητα δεν αποδεικνύεται).
6. Χειρουργική θεραπεία: Λέιζερ ή λεπτό -αποχρωματισμένο του προστάτη (όχι αποτελεσματικό).

πρόβλεψη

Με τη χρόνια μολυσματική προστατίτιδα στους περισσότερους ασθενείς, η πρόβλεψη είναι ευνοϊκή. Με συνεπή και κατάλληλη αντιβακτηριακή θεραπεία, μπορείτε να επιτύχετε επιτυχία σε περισσότερο από το 80% των περιπτώσεων.

Η χρόνια μη βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα/KTB έχει χειρότερη πρόβλεψη. Η θεραπεία βοηθά μόνο ορισμένους ασθενείς. Παρά όλες τις διαθέσιμες μεθόδους θεραπείας, άλλοι εξακολουθούν να υποφέρουν από σύνδρομο χρόνιου πόνου. Η ασθένεια έχει έντονη επίδραση στην ψυχοεπιχειρησιακή σφαίρα και τις σεξουαλικές σχέσεις.