Η φλεγμονή του προστάτη ή της προστατίτιδας μπορεί να εμφανιστεί σε οξεία και χρόνια μορφή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η βλάβη στο όργανο προκαλεί συγκεκριμένη ή μη ειδική λοίμωξη, μερικές φορές αναπτύσσονται παθολογικές αλλαγές λόγω των φαινομένων της λεκάνης. Τα κύρια συμπτώματα είναι οι διαταραχές των ούρων και η μείωση της ισχύος. Η θεραπεία πρέπει να είναι πολύπλοκη και η χρήση φαρμάκων και η ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος στα πυελικά όργανα στους άνδρες.
Ταξινόμηση και χαρακτηριστικά της προστατίτιδας
Η φλεγμονή του προστάτη στους άνδρες είναι μια παθολογία που μειώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών και προκαλεί ορισμένες σοβαρές επιπλοκές τόσο από την περιοχή των ούρων όσο και από τα γεννητικά όργανα.
Στη ροή της προστατίτιδας είναι οξεία και χρόνια. Το τελευταίο μπορεί να εμφανιστεί ανεξάρτητα το ένα από το άλλο (αυτό συμβαίνει συχνότερα) ή είναι αποτέλεσμα μιας μη επεξεργασμένης οξείας διαδικασίας.
Ταξινομήστε τη φλεγμονή του προστάτη ως εξής:
- Η πρώτη κατηγορία ή οξεία βακτηριακή προστατίτιδα.
- Το δεύτερο είναι η χρόνια βακτηριακή φλεγμονή.
- Η τρίτη ή χρόνια αόξονα προστατίτιδα (σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου). Δεν χωρίζεται σε 3Α - φλεγμονώδη και 3V - φλεγμονώδη.
- Το τέταρτο είναι μια ασυμπτωματική φλεγμονή του προστάτη.
Η πρώτη και η δεύτερη κατηγορία καθορίζεται από ασθενείς με θετική βακτηριολογική εξέταση. Η διαφορά είναι ότι τα πρώτα διαγνωσμένα συμπτώματα δεν διαγνώσουν για περισσότερο από 3 μήνες. Σε περίπτωση μεγαλύτερης παρουσίας κλινικών εκδηλώσεων, διαγιγνύεται χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα.
Η τρίτη κατηγορία αναφέρεται επίσης ως σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, καθώς η κύρια καταγγελία σε ασθενείς είναι τουλάχιστον 3 μήνες πόνος. Κατά την εξέταση της απόρριψης (εκσπερμάτιση, ούρα, το μυστικό του αδένα μετά το μασάζ τους), δεν αποδεικνύεται παθολογική μικροχλωρίδα. Σε περίπτωση αύξησης του αριθμού των λευκοκυττάρων σε αυτές τις αναλύσεις, η φλεγμονώδη προστατίτιδα (κατηγορία 3Α) με το κανονικό της περιεχόμενο - δεν είναι αντιφλεγμονώδη.
Οι περισσότεροι άνδρες εντοπίζουν μία από τις κατηγορίες που αναφέρονται παραπάνω επειδή οι ασθενείς ζητούν βοήθεια λόγω της παρουσίας ορισμένων συμπτωμάτων της παθολογίας.
Οι γιατροί έχουν προσδιορίσει πρόσφατα τον τέταρτο υποτύπο της ασθένειας - ασυμπτωματική προστατίτιδα. Διαγνώστηκε από ατύχημα κατά τη διάρκεια ιατρικής εξέτασης ή εάν ένας άνθρωπος εξετάζει μια εξέταση για άλλες ασθένειες του γενετικού συστήματος. Ο κίνδυνος αυτής της μορφής έγκειται στο γεγονός ότι οι παθολογικές αλλαγές είναι διαθέσιμες στον προστάτη, αλλά η ασθένεια δεν περιέχει υποκειμενικά σημεία. Αυτή η κατάσταση συχνά οδηγεί στην ανάπτυξη της στειρότητας.
Γιατί καίγεται στην ουρήθρα στους άνδρες;
Αιτιολογικό
Η οξεία φλεγμονή του προστάτη στους άνδρες εμφανίζεται στο 70% των περιπτώσεων λόγω μόλυνσης του Ε. Coli. Σε άλλες περιπτώσεις, η παθολογία προκαλείται από εντεροβακτήρια όπως Pseudo Monad, Klebsiella, Proteus. Οι Staphyso και Streptococci είναι πολύ λιγότερο πιθανό ότι είναι ο λόγος.
Οξεία προστατίτιδα gonorrhoe -naseria (Neisseria gonorrheae), Trichomonas vaginalis trichomonas μπορεί να είναι ειδικών λοιμώξεων.
Οι παράγοντες προδιάθεσης είναι:
- Εφαρμογή διαφόρων χειρουργικών επεμβάσεων στα γονίδια όργανα ενός ανθρώπου.
- Η στένωση της ουρήθρας ως αποτέλεσμα χρόνιων και οξείων φλεγμονωδών διεργασιών στην ουρήθρα.
- Απόδοση διαγνωστικών χειρισμών - κυστεοσκόπηση, ουρητηροσκόπηση κ.λπ.
- Παραβίαση της ούρησης ως αποτέλεσμα μιας καλοήθης υπερπλασίας του προστάτη.
- Ενεργοποίηση της υπό όρους παθογόνου μικροχλωράς (εντεροβιακτηρίδιο) στο παθογόνο υπό την επίδραση της μειωμένης ανοσίας και άλλων ασθενειών του Boden.
- Μη κανονική σεξουαλική ζωή που οδηγεί σε στασιμότητα του μυστικού στον προστάτη.
Χρόνια φλεγμονή
Όταν η χρόνια προστατίτιδα είναι μια συνέχεια μιας οξείας διαδικασίας, η αιτία της είναι η ίδια. Σε περίπτωση αυτής της μορφής της νόσου, οι κύριοι παράγοντες προδιάθεσης θα είναι :: ::
- Mycobacteria της φυματίωσης.
- Κλοτσρία.
- Γονόρροια και Τριχομόνα (μπορούν να προκαλέσουν αμέσως μια χρόνια μορφή χωρίς οξεία περίοδο).
- Salmonella.
- Διαφορετικοί τύποι μανιταριών.
Στον μηχανισμό της ανάπτυξης της παθολογίας, ένας σημαντικός ρόλος σε ένα τέτοιο φαινόμενο, όπως η ενδοπροσυσική παλινδρόμηση, παίζεται μέσω των καυσαερίων στον προστάτη. Ως αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, η λοίμωξη μπορεί εύκολα να διεισδύσει στο όργανο, να πολλαπλασιάσει και να προκαλέσει φλεγμονή. Έχω ενισχύσει την παλινδρόμηση:
- Phimosis (στένωση της ακροποσθίας).
- Μείωση του αυλού της ουρήθρας.
- Balanopostitis (φλεγμονή της ακροποσθίας).
- Κατασκευή της ουρήθρας με σκυρόδεμα για ουρολιθίαση.
Η παλινδρόμηση και τα ακανόνιστα σεξουαλικά επίπεδα αυξάνουν τις στάσιμες διαδικασίες στον προστάτη, γεγονός που οδηγεί στην ενεργό αναπαραγωγή μικροοργανισμών, ενίσχυσης και εξάπλωσης φλεγμονής Ως αποτέλεσμα, οι περιοχές ίνωσης (αντικαθιστώντας τον φυσιολογικό ιστό με πυκνότητα, μη λειτουργικό χρόνο δέσμευσης) και μορφή προσθετικής υπολογισμού. Όλα αυτά βελτιώνουν την παθολογική διαδικασία και οδηγούν σε σοβαρές συνέπειες.
Ίση χρόνια προστατίτιδα
Το σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (KTRB) είναι συνώνυμο για αυτή τη νόσο και εμφανίζεται χωρίς την παρουσία μικροοργανισμών στην εκκένωση, οι οποίες ανιχνεύονται με μικροβιολογικές μεθόδους.
Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με την εμφάνιση της παθολογίας:
- μολυσματικός;
- χημική φλεγμονή.
- απρόσβλητος.
Η επιβεβαίωση της μολυσματικής θεωρίας είναι ότι το DNA του παθογόνου αποκαλύπτεται κατά τη διεξαγωγή αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) στο αντιμέτωπο Glamar. Ωστόσο, δεν καθορίζονται και άλλες μικροβιολογικές μέθοδοι.
Βασικά, το γενετικό υλικό των ακόλουθων βακτηρίων βρίσκεται με STB:
- Uraplasma Ureplasma Ureayyticum).
- Mycoplasma hominis (mycoplasma hominis).
- Chlamydia trahomatis (Chlamidia trachomatis).
- Trichomonade vaginalis (Trichomonas vaginalis).
Η θεωρία της χημικής φλεγμονής εξηγεί το CTB με ενδοπροστατική παλινδρόμηση, αλλά στην περίπτωση αυτή η αιτία δεν είναι βακτήρια, αλλά τα ίδια τα ούρα. Μόλις βρεθεί στον προστάτη, προκαλεί βλάβη στις κυτταρικές δομές και μια φλεγμονώδη αντίδραση.
Σύμφωνα με την ανοσολογική θεωρία, η παθολογία προκύπτει ως αποτέλεσμα αυτοάνοσων διεργασιών ή ως αποτέλεσμα αντίδρασης της ανοσίας σε ένα αλλοδαπό αντιγόνο που εισέρχεται στο όργανο.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αιτία του STB δεν είναι μία, αλλά η πολύπλοκη επιρροή της.
Ο προκλητικός παράγοντας ασυμπτωματικής προστατίτιδας μπορεί να είναι οποιοσδήποτε μπορεί να προκαλέσει τις κατηγορίες που αναφέρονται παραπάνω. Η διαφορά είναι μόνο κατά τη διάρκεια αυτής της μορφής της νόσου.
Συμπτώματα
Η οξεία βακτηριακή φλεγμονή του αδένα του προστάτη χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση γενικών και τοπικών συμπτωμάτων.
Πρώτον, στην περιοχή Suprapubic και στον καβάλο υπάρχει ένας έντονος πόνος και μια παραβίαση της ούρησης μέχρι να σταματήσει πλήρως. Από τα γενικά συμπτώματα των ασθενών πόνο στο σώμα, εφίδρωση, ρίγη, πυρετό, αδυναμία.
Μερικές φορές το σύνδρομο πόνου συμβαίνει μόνο κατά τη διάρκεια των κινήσεων του εντέρου ή σε καθιστή θέση. Σε ορισμένες άτυπες περιπτώσεις, ο πυρετός είναι το μόνο σημάδι της νόσου.
Στην περίπτωση ενός έντονου οιδήματος του προστάτη, εμφανίζεται μια οξεία καθυστέρηση ούρων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το σώμα μεταδίδει την ουρήθρα και αποτελεί μηχανικό εμπόδιο για την αποστράγγιση του περιεχομένου της ουροδόχου κύστης με τις αυξημένες διαστάσεις του. Ταυτόχρονα, η γενική κατάσταση του ασθενούς επιδεινώνεται σημαντικά: τα σημάδια της δηλητηρίασης αυξάνονται κάθε ώρα και σε σοβαρές περιπτώσεις, παραβίαση της συνείδησης και ακόμη και κώμα μπορεί να συμβεί κώμα.
Με την έγκαιρη διάγνωση, μπορούν να εμφανιστούν επιπλοκές όπως το απόστημα (δόνηση) του προστάτη με μια άλλη επανάσταση του πύου στην ουρήθρα ή στο ορθό. Ως αποτέλεσμα, σχηματίζονται συρίγγια που απαιτούν χειρουργική επέμβαση και ανακατασκευές.
Εκδηλώσεις χρόνιας βακτηριακής φλεγμονής του προστάτη αδένα
Οι εκδηλώσεις αυτής της μορφής της νόσου είναι ποικίλες και ποικίλλουν από την πλήρη απουσία συμπτωμάτων σε μια ισχυρή σύσφιξη της διαδικασίας.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς ανησυχούν για διάφορους πόνους έντασης στο περίνεο και το ορθό, το οποίο μπορεί να εξαπλωθεί στο όσχεο, το σάκο, το πέος και τους μηρούς. Μερικές φορές το σύνδρομο πόνου αποκτά ένα παροξυσμικό χαρακτήρα που θυμίζει τη νευραλγία.
Υπάρχει επίσης δυσφορία στην ουρήθρα και στη συχνή ούρηση. Μερικές φορές η απόρριψη καθορίζεται από την ουρήθρα. Επιδεινώνονται κατά τη διάρκεια της ημέρας μετά το περπάτημα, τη σωματική άσκηση, την αφόδευση ή το μασάζ του προστάτη.
Υπάρχει ένα αίσθημα σοβαρότητας, πίεση, υπερχείλιση στο ορθό και το περίνεο. Αυτά τα συμπτώματα επιδεινώνονται μετά από μια μακρά θέση καθισμάτων. Αυτή η μορφή της νόσου χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση φλεγμονωδών διεργασιών στο σύστημα ούρων που προκαλείται από την ίδια φλεγμονή λουλουδιών μικροχλωρίδας, ουρηθρίτιδα, πυελονεφρίτιδα.
Συμπτώματα αόξου προστατίτιδας
Το CTB χαρακτηρίζεται από μια κλινική εικόνα της χρόνιας βακτηριακής φλεγμονής του προστάτη.
Οι ασθενείς ανησυχούν για τον πυελικό και τον περινεϊκό πόνο για περισσότερο από 3 μήνες, ενώ τα αποτελέσματα της βακτηριολογικής εξέτασης είναι αρνητικά. Διαφορετικοί τύποι διαταραχών ούρων είναι χαρακτηριστικοί:
- Συχνή επιλογή ούρων ·
- Δυσκολίες στην ούρηση (υποτονική ηλεκτρική ενέργεια, αναγκαιότητα για πρόσθετες προσπάθειες) ·
- Ο πόνος απομονώνεται ενάντια στα ούρα.
Μερικές φορές υπάρχουν παραβιάσεις της σεξουαλικής λειτουργίας - μείωση της λίμπιντο, ανικανότητα. Υπάρχουν συχνά γενικά συμπτώματα με τη μορφή αδυναμίας, κεφαλαλγία.
Θεραπεία με φάρμακα
Η βάση της θεραπείας είναι η συνταγή αντιβιοτικών. Στη χρόνια διαδικασία εμφανίζονται φάρμακα από την ομάδα φθοριόλων. Στην οξεία προστατίτιδα, τα αντιβιοτικά βήτα-λακτάμης και οι αμινογλυκοσίδες συνταγογραφούνται. Η θεραπεία πραγματοποιείται σε 2 στάδια:
- Η εμπειρική θεραπεία συνταγογραφείται στην πρώτη (πριν λάβει φυτά). Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε την τρίτη γενιά κεφαλοσπορίνων ή φθοριχινολόνης.
- Στο δεύτερο στάδιο, η θεραπεία πραγματοποιείται σύμφωνα με τα προκύπτοντα βακτηριολογικά δεδομένα και τα αποτελέσματα για ευαισθησία σε αντιβακτηριακούς παράγοντες.
Για το λόγο, επιλέγονται αυτές οι ομάδες αντιβιοτικών ότι διεισδύουν στο αιματοπροστατικό φράγμα και δημιουργούν υψηλή συγκέντρωση της ενεργού ουσίας στον αδένα του προστάτη. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να εξαλείψετε το επίκεντρο της λοίμωξης.Στην περίπτωση της αόξου προστατίτιδας, η αντιμικροβιακή θεραπεία συνταγογραφείται επίσης, η οποία απαιτείται για 2 λόγους:
- Τα αντιβιοτικά ανακουφίζουν σημαντικά τους ασθενείς.
- Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ότι η παρουσία του προστάτη με εργαστηριακές μεθόδους των μικροοργανισμών είναι δύσκολο να προσδιοριστεί πότε εκφόρτωση.
Το σχήμα θεραπείας με αντιβιοτικά στο σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου έχει ως εξής:
- Παρέχεται φάρμακο μιας ομάδας φθορίζουσας ή δοξυκυκλίνης για 2 εβδομάδες.
- Μια επανειλημμένη εξέταση της έκκρισης του αδένα του προστάτη πραγματοποιείται και με μείωση των συμπτωμάτων, τα κεφάλαια θα συνεχίσουν να λαμβάνουν έως και 4 εβδομάδες.
Αντιμετωπίστε τους ασθενείς με ασυμπτωμική προστατίτιδα σύμφωνα με τις ακόλουθες ενδείξεις:
- Αγονία;
- Πριν από τη χειρουργική επέμβαση του προστάτη ως πρόληψη.
- Κατά τον προσδιορισμό των παθογόνων μικροοργανισμών στην απόρριψη.
- Με αυξημένο επίπεδο αντι -πρώτων αντισωμάτων στο αίμα και θετικές αναλύσεις της μικροβιολογικής εξέτασης.
Άλλα μέσα
Στην προστατίτιδα, συνταγογραφείται φαρμακευτική αγωγή από την ομάδα Alpha Blocker. Αυτά τα προϊόντα αυξάνουν τη μέγιστη και τη μέση ταχύτητα της ροής των ούρων, μειώνουν τον ήχο στον τοίχο της ουραθράας και εξαλείφουν το ατελές άνοιγμα του λαιμού της ουροδόχου κύστης κατά την εκκένωση. Χάρη σε αυτά τα αποτελέσματα, τα φαινόμενα εξαλείφονται ως:
- συχνή και οδυνηρή ούρηση ·
- Αποδοχή του ρεύματος ρεύματος ·
- Η ανάγκη για μια πρόσθετη εξάτμιση για την έκπτωση των ούρων.
Οι χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι είναι η αλφουζοσίνη, η ταμσουλοζίνη και η δοξαζίνη, είναι ιδιαίτερα σημαντικά για τις χρόνιες μορφές της νόσου. Η θεραπεία αυτών των φαρμάκων είναι τουλάχιστον 3 μήνες.
Τα μη -υστοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα συνταγογραφούνται ως συμπτωματική θεραπεία. Μειώνουν φλεγμονώδη φαινόμενα, οίδημα, πόνο.Χρησιμοποιήστε φάρμακα όπως diclofenac, ibuprofen, nimesulides και άλλα. Η θεραπεία της θεραπείας με αυτά τα φάρμακα δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 4 εβδομάδες. Η λήψη αυτών των φαρμάκων πραγματοποιείται αυστηρά μετά το φαγητό επειδή έχει ερεθιστική επίδραση στο γαστρικό τοίχο.
Εκτός από τα δισκία, χρησιμοποιείται επίσης τοπική θεραπεία. Για το σκοπό αυτό, οι ασθενείς σε κεριά, όπως το vitaprost, το Prostacle, το Uroprost κ.λπ., έχουν συνταγογραφηθεί φάρμακα. Εμφανίζονται επίσης με το αδενώμα του προστάτη.
Φυθεθεραπεία
Στην παραδοσιακή ιατρική, χρησιμοποιείται συχνά νάνος φρούτων φοίνικα. Οι ενεργές ουσίες μειώνουν τα φλεγμονώδη φαινόμενα, οίδημα και έχουν αγγειοπροστατευτική επίδραση (ενισχύουν το τοίχωμα των αιμοφόρων αγγείων).
Ο φλοιός του αφρικανικού δαμάσκηνου έχει παρόμοια αποτελέσματα.
Η φυσική προέλευση έχει ένα φάρμακο όπως το Prostacle. Αποτελείται από τον αδένα του προστάτη των βοοειδών. Έχει ένα αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα και μειώνει τα φαινόμενα της prostateada.
Λαϊκή θεραπεία
Μπορείτε να θεραπεύσετε την προστατίτιδα με λαϊκές θεραπείες. Πρώτον, όσον αφορά την αποτελεσματικότητα - τη χρήση ελαιούχων σπόρων. Μπορείτε να αγοράσετε αυτό το εργαλείο στα φαρμακεία. Αποδεχτείτε το για 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. Η πορεία της θεραπείας είναι 3-4 μήνες 3 φορές την ημέρα. Για να αποφευχθεί η ασθένεια του προστάτη, όλοι οι άνδρες μπορούν να καταναλωθούν μία φορά την ημέρα με 30 σπόρους κολοκύθας πριν από τα γεύματα. Πρέπει να ληφθούν σε ακατέργαστη μορφή επειδή μετά την απώλεια του σάλτσα.
Για θεραπεία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σπόρους κολοκύθας που έχουν γίνει σύμφωνα με την ακόλουθη συνταγή:
- 0,5 kg αποφλοιωμένων σπόρων συνθλίβονται σε ένα μύλο κρέατος ή ένα μίξερ.
- Προσθέτετε 200 g μελιού σε εσάς και ανακατέψτε τα πάντα σε μια ομοιογενή μάζα.
- Μορφοποιήστε μπάλες 2-3 cm σε μέγεθος.
Κρατούνται στο ψυγείο και παίρνουν λίγο 30 λεπτά πριν από τα γεύματα. Αυτό το εργαλείο πρέπει να μασάει και να απορροφά για 2-3 λεπτά και να μην καταπιεί. Η πορεία της θεραπείας είναι 6 μήνες.
Το θεραπευτικό αποτέλεσμα στην προστατίτιδα έχει έγχυση φύλλων ή αφέψημα φουντούκι καφέ. Για να προετοιμάσετε το πρώτο προϊόν, πρέπει να πάρετε 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. Ξηρά φύλλα και ζυθοποιία σε ένα ποτήρι βραστό νερό. Πρέπει να υπάρχει για 30 λεπτά και να πάρετε το 1/4 της προκύπτουσας λύσης 4 φορές την ημέρα. Για ένα αφέψημα φλοιού 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. Τραυματισμένες πρώτες ύλες ρίχνουν 200 ml νερού και μαγειρέψτε για 30 λεπτά σε λουτρό νερού. Μετά από αυτό, το φάρμακο πρέπει να ληφθεί 1/4 φλιτζάνι 4 φορές την ημέρα.
Το θεραπευτικό αποτέλεσμα στην προστατίτιδα έχει πράσινο μαϊντανό. Έχει ένα αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα και σας δίνει τη δυνατότητα να αποκαταστήσετε τις σεξουαλικές δραστηριότητες. Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιείται ο χυμός μαϊντανού. Για το σκοπό αυτό, τα πράσινα συνθλίβονται στην κατάσταση του χυλιού και εκφράζουν το υγρό μέσω γάζας, 3-4 φορές διπλωμένο. Αποδεχτείτε το για 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. 3 φορές την ημέρα.
Αντιμετωπίστε την προστατίτιδα στο σπίτι και τα ιατρικά βότανα. Ένας από αυτούς είναι το Wormwood. Τους επιτρέπει να ανακουφίζουν τη φλεγμονή και να σώσουν το σώμα από το παθογόνο. Λαμβάνεται σε ξηρή μορφή τις πρώτες 3 ημέρες - απορροφάται στο στόμα κάθε 2-3 ώρες. Οι επόμενες τέσσερις ημέρες μειώνουν τον αριθμό των τεχνικών σε 5. Κάθε μέρα τη νύχτα, οι μικροκλάδες γίνονται από το γρασίδι.
Για να γίνει αυτό, προετοιμάστε μια έγχυση: 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. Είναι απαραίτητο να πάρετε 1 λίτρο νερού. Μαγειρέψτε τη σύνθεση και αφήστε το να κρυώσει μέχρι +40 μοίρες. Μετά από αυτό, η λύση πρέπει να διηθηθεί. Είναι απαραίτητο να γίνουν ενέσεις στον πρωκτό (100 mL) και στην ουρήθρα (50 mL). Η διαδικασία πρέπει να πραγματοποιείται μέσα σε μια εβδομάδα. Εμφανίζονται στη χρόνια διαδικασία. Το πύον είναι δυνατό κατά τη διεξαγωγή ντους και μικροκλεισμού - αυτό είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που δείχνει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Δίπλωμα
Σε συνδυασμό με τις κύριες μεθόδους για τη θεραπεία της νόσου, χρησιμοποιούνται η φυσιοθεραπεία, η έγκριση του προστάτη και ο βελονισμός του οργάνου.
Η ζωή με χρόνια προστατίτιδα σημαίνει τακτικά υποβάλλονται σε ολοκληρωμένη εξέταση και θεραπεία, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα απώλειας αναπαραγωγικής λειτουργίας.